Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1176

 — Zapewne pan posiadasz dowody, mogące potwierdzić tożsamość pańskiej osoby?
 — Tak panie — odpowiedział Paskal, wydostając z kieszeni papiery.
 — Jakież one są?
 — Moja metryka, patent na inżeniera cywilnego, metryka ślubu i śmierci moich rodziców. i moja karta wyborcza...
 — Wszystko to jest potrzebne... Proszę o te papiery z wyjątkiem pańskiego dyplomu i karty wyborczej... Muszę je dołączyć do akt...
 — Oto są...
 — Jeszcze jedno... Zmarły Robert Vallerand miał jeszcze drugiego siostrzeńca, pana Leopolda Lantier...
 — Tak, panie... Mój nieszczęśliwy krewny dopuścił się niegdyś ważnych błędów, za które od ośmnastu czy dziewiętnastu lat pokutuje w więzieniu, na które jest dożywotnio skazany...
 — Powiadasz pan, pokutuje?
 — Tak jest.
 — Więc pan nie wiesz o jego ucieczce z więzienia w Troyes, dokąd był przeniesiony?
 Paska! udał zadziwienie.
 — Uciekł! — zawołał. — Drżę na samą myśl tego, że on jest wolny! Czy nie popełni on nowych zbrodni?
 — Nie popełni już... Umarł...
 — Umarł! — powtórzył przedsiębiorca, tym razem naprawdę oszołomiony i nic nie rozumiejąc twierdzenia podprokuratora.