Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1187

 Jeden z nich miał ruszyć w drogę.
 Jarrelonge wsiadł do niego i wysiadł na Stacyi drogi Północnej.
 W sali passażerskiej dowiedział się, że pociąg do Antwerpii odchodzi za dwadzieścia minut.
 Przechadzał się tu i owdzie, przyglądając się twarzom.
 W ogólności wydawały mu się zasępione.
 Spojrzenia były przyćmione; — wszyscy się nudzieli, jak się zdawało.
 Porozmawiano po flamandzka, po wallońsku po francuzku.
 — Jaka mięszanina! — pomyślał bandyta. — Ot to. wieża Babel!
 Po upływie dwudziestu minut kupił bilet i wsiadł do wagonu.
 O drugiej przyjechał do Antwerpii.
 Ze stacyi leżącej na bulwarze, czy też ulicy Keyser, widać rysującą się całą panoramę miasta.
 Jarrelonge zatrzymał się.
 — Teraz idzie o to ażeby nie zasnąć... — rzekł drapiąc się w uchę, — Trzeba jak najprędzej wyszukać Oskąra Lops i w tym celu zasięgnąć informacyj.
 Przystępując więc do jakiegoś przechodnią, odezwał się jak najuprzejmiejszym tonem:
 — Przepraszam pana... czy byś pan nie był łaskaw mnie objaśnić...
 — Nie rozumiem... — przerwał przechodzący najczystszym flamandzkim językiem i poszedł dalej.