Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1242

 — Czy w woreczku były pieniądze wtedy; gdyś pan został napadnięty?
 — Zupełnie nic w nim nie było... — odpowiedział Paweł. — Przywiozłem go z sobą jako dowód rzeczowy... Jest to woreczek skradziony na kolei przez Oskara Loos.
 Oficer policyjny przypadkiem nacisnął sprężynkę zamku i widząc że się woreczek otwiera, zawołał:
 — A to co?...
 — Co takiego? — rzekł student.
 — Mówiłeś pan, że woreczek był próżny...
 — A czy nie jest tak?
 — Nie, ponieważ przez otwór zrobiony nożem, wyglądają papiery.
 — Papiery... — powtórzył młodzieniec w osłupieniu.
 — Patrz pan...
 I oficer policyi pokazywał róg koperty wyglądającej przez otwór zrobiony nożem Jarrelonge’a.
 — W istocie — rzekł Paweł żywo — musi tam być skrytka, której się nie domyślałem... Pozwól pan...
 — Proszę...
 Student wziął przedmiot kursujący od kilku chwil z ręki do ręki i szukał palcami pod wewnętrzną podszewką, lecz bez żadnego skutku.
 — Nie znajduję skrytki... — rzekł — zresztą mniejsza o to... ja się dowiem co to są za papiery.
 Poczem zwracając mowę do sierżanta, dodał:
 — Bądź pan łaskaw całkiem rozciąć ten worek...