Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1348

 — Nim ci powiem, muszę cię obznajmić z wielu rzeczami o których nie wiesz...
 — Słucham...
 — Wiedz przedewszystkiem o tem, że Opatrzność oddała w ręce twego brata Ryszarda woreczek pani Urszuli...
 Usłyszawszy imię Ryszarda, podmajstrzy zmarszczył brwi.
 Paweł mówił dalej:
 — W tajemnej skrytce tego woreczka znajdowały się papiery o których ci wiadomo i których szukałem prawie bez nadziei znalezienia...
 — Czy to być może?
 — Na szczęście, tak...
 I student opowiedział, jakim sposobem w Antwerpii zamach skierowany ku jego osobie, pozwolił mu odkryć tajemną skrytkę i list adresowany do notaryusza paryzkiego.
 Opowiedziawszy wizytę u pana Auguy, dodał:
 — Renata musi wyjechać do Nogent-sur-Seine i nie chce ani na jeden dzień odłożyć swojej podróży, chociaż ja w żaden sposób Jutro nie mogę jej towarzyszyć. Nie mam odwagi ganić jej niecierpliwości, ho tu idzie niewątpliwie o odkrycie jej matki...
 — Rozumiem,.. — odpowiedział Wiktor... — Pan — chcesz, abym ja pana jutro zastąpił przy pannie Renacie...
 — Tak... abyś czuwał nad nią i chronił ją przed nieznanymi nieprzyjaciółmi, którzy może jeszcze na nią napadną.