Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1381

z sobą... Przy moich wskazówkach łatwo ci będzie je zabrać...
 Ryszard zadrżał.
 W umyśle jego przyćmionym przez pijaństwo5 zabłysło niepewne światełko.
 — To byłaby kradzież... — wyjąkał.
 Leopold wzruszył ramionami i odparł:
 — Tak, gdyby to były pieniądze, ale ponieważ idzie o rzecz niewinną, dzięki której może uniknę nieszczęścia całego życia...
 — Dla czegóż sam tych listów nie weźmiesz?
 — Bo dziewczyna ujrzawszy mnie, miałaby się na baczności jeżeli jest w istocie winną, a jeżeli nie, toby mi nie przebaczyła podejrzenia...
 — Jakże ja listy dostanę?...
 — Czy możesz ze mną jechać do Nogent?
 — Mogę ci dokąd chcesz towarzyszyć...
 — No, to ja ci powiem we właściwem miejscu i czasie, co trzeba zrobić.
 — Dobrze. Kiedyż pojedziemy?
 — Dziś w nocy.
 — Dziś w nocy! — powtórzył Ryszard zadziwiony.
 — Za dwie godzin, o dwunastej minut trzydzieści pięć.
 — Zgoda... Ale moje pieniądze? — dodał opój, patrząc rozmawiającemu prosto w oczy z widoczną nieufnością. — Kiedyż odbiorę swoje pieniądze?
 — Tysiąc trzysta franków natychmiast... a resztę jak mi doręczysz wzmiankowane listy.