Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1505

abyśmy w jednym dniu znaleźli się tu wszyscy, ojciec, syn, podmajstrzy...
 Po tym krótkim monologu, Wiktor puścił się w dalszą drogę.
 Z ulicy Portowej w Troyes do więzienia jest daleko.
 — Szczególniej daleko było dla obcego, który kierowany pobieżnie, nie zbyt jasno, objaśnieniami; co chwila błądził i musiał się cofać napowrót.
 Nareszcie doszedł do celu.
 W chwili gdy stanął przed więzieniem drzwi tegoż zamknęły się za studentem prawa.
 — To tu — rzekł Wiktor do siebie — teraz trzeba się przechadzać, bo pan Paweł pewno jeszcze nie przyszedł.
 Co do tego to się mylił, jak wiemy.
 Udajmy się do więzienia za synem Paskala, rozmawiającym z odźwiernym, który mu otworzył.
 — Proszę pana jeszcze nie czas do odwiędzin — rzekł dozorca bramy.
 — Ja nie przychodzę w odwiedziny.
 — Więc może pan co przynosi dla którego z aresztowanych.
 — I to nie.
 — To czegóż pan chce?
 — Chciąłbym po prostu prosić pana pisarza o pewne objaśnienie.
 — Źle pan trafiasz!
 — Dla czego?