Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/1509

 — Tak, panie... na drugi dzień nad brzegiem Sekwany, w stronie ku Troyes, znaleziono jego czapkę i różne inne rzeczy które do niego należało, co dowodzi, że usiłując przepłynąć rzekę, utonął.
 — A! doprawdy, to dziwne!
 — Dla Czego?
 — Gdyż zbieg z 23 października wcale nie utonął, skoro przybył do Paryża...
 — To być nie może!
 — Jestem tego pewny... Mam nawet dowód.
 — Dowód?...
 — Niezbity...
 — Zgadzam się jeżeli pan zechcesz, ale z dowodu tego nie wypływa, aby zbieg z 23 października nazywał się...
 — Czy pan znasz jego prawdziwe nazwisko?
 — Tak jak swoje własne! Ów łotr był moim współrodakiem... Rodem tak jak i ja z Troyes, pochodził z porządnej rodziny... Znałem go młodym... Wuj jego niedawno umarł w Viry-sur-Seine, zostawiając cały majątek swemu siostrzeńcowi, który mieszka w Paryżu... bogatemu przedsiębiercy... Ten wujaszek to był figura... deputowany... nazywał się pan Robert Vallerand...
 — Robert Vallerand! — zawołał Paweł. — Jakieś pan wymówił nazwisko?
 — Człowieka kochanego, szanowanego, żałowanego przez wszystkich, zmarłego w dniu 25 października, w dwa dni po ucieczce siostrzeńca...
 Student zbladł jak trup.