Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/357

XI.

 Intendent nieboszczyka Dominika zatrzymał się na progu, mocno zdziwiony obecnością Paskala Lantier.
 Ten ostatni był prawie bez oddechu.
 Czy Jovelet trafił na ślad córki Małgorzaty?
 Upadek w takim razie był konieczny, i bez ratunku.
 — Wejdź, Jovelet... — rzekła żywo chora — wejdź i skróć moje cierpienia... — Możesz mówić przy moim bracie... Coś się do wiedział?... Co mi zwiastujesz?...
 — Nic, pani... odpowiedział zapytany.
 — Jakto nic?
 — Nic, przynajmniéj z tego coby pani chciała wiedziéć.
 — A ta kobiéta?... ta gospodyni?
 — Pani Urszula Sollier... — Wyjechała z zamku Viry-sur-Seine.
 — Kiedy?
 — Przed trzema dniami... W dzień pogrzebu nieboszczyka deputowanego Roberta Vallerand...
 — Dokąd że się udała?...
 — Powóz odwiózł ja do Romilly... na kolej żekazną...
 — A ztamtąd gdzie pojechała?
 — Niewiadomo.