Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/408

 Służąca kończyła sprzątanie.
 — Panienka nie potrzebuje niczego?
 — Chciałabym przejrzeć Przewodnik po drogach żelaznych...
 — To bardzo łatwe.. Mamy go w restauracyi dla podróżnych..... Pójdę po niego.....
 Przynieś mi go tu na górę i nie pokazuj nikomu.
 — Dobrze, panienko...
 Nie tracąc czasu służąca pobiegła, weszła do sali ogólnéj w któréj Leopold ciągle czytał gazetę i zaczęła szukać po stołach.
 — Czego ty szukasz? — zapytał gospodarz.
 — Przewodnika, proszę pana.
 — A on ci na co, u licha, potrzebny?
 — To dla panienki z pierwszego piętra..... ona go potrzebuje...
 — Dobrze..... dobrze....
 Lantier z rozmowy téj nie stracił ani słowa.
 Twarz jego błysnęła radością.
 — Potrzebny Przewodnik?... — rzekł, oto jest.
 — Dziękuję panu.
 I służąca wyszła zabrawszy książkę.
 — No, no, wszystko idzie dobrze! — pomyślał Lantier. — Ponieważ mała chce się radzić Przewodnika, to widać list sprawił skutek. — Starałem się o styl i poruszenie czułej struny..... Moja kuzynka z lewéj ręki chce się zapewnić, czy godzina wskazana przez przyjaciela jéj matki jest rzetelna... — Jutro wieczorem porzuci ona odważnie panią Urszulę... Interes idzie! idzie!... — Muszę wybadać służącą...