Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/41

dom mój jest dla ciebie otwarty... Jeżeli zechcesz, przyjmę cię chętnie w każdéj chwili...
 — Będę się uważał za bardzo szczęśliwego, pani mogąc ci jesze służyć — odpowiedział kamerdyner.
 — Zatém przyjmujesz?
 — Obowiązany jestem do służby u barona de Rulliéres jeszcze na pół roku... — Gdy czas ten przeminie, a pani zechce poczekać, powrócę do pani....
 — Będę czekała i liczę na ciebie...
 — Ma pani moje słowo...
 Prosper się oddalił.
 Małgorzata kazała zawołać Joveleta.
 — Czy mamy w domu Przewodnik po drogach żelaznych? — zapytała.
 — Mamy...
 — Proszę mi go pokazać.
 Jovelet wyszedł i po chwili powrócił przynosząc żądaną książkę.
 Pani Bertin otworzyła tam gdzie był spis alfabetyczny i poszukała w nim wyrazu Romilly.
 Wyraz ten odesłał ją do rozkładu jazdy dróg żelaznych Zachodnich, w którym szukała godzin odejścia pociągów.
 — Dziś nie ma co marzyć o wyjeździe — szepnęła. — Byłoby niezręcznie przyjechać w nocy do nieznajomego miejsca a zresztą nieużytecznie... — Panie Jovelet, — dodała zwracając mowę do totumfackiego, — jutro rano o dziewiątéj muszę być na dworcu dróg Wschodnich... — Każ pan założyć konie...
 — Dobrze, pani...