Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/450

 — Czy to już wszystko?
 — Nie. — W Maison-Rouge mówiłeś o powozie, a nawet o dwóch...
 — Ten, którego rzadko używam znajduje się w jednym z warsztatów dzisiaj nieczynnych!
 — Czy to szyk powóz?
 — Z dobrej fabryki i prawie nowy...
 — Potrzeba mi dobrego konia...
 — Skarogniada klacz będzie w sam raz. — Sześć lat, silna bardzo...
 Jeżeli ją trzeba zabierać z twojej stajni, to będzie kłopotliwe i kompromitujące, bo twój stangret będzie wiedział o wyjeździe nocnym, z którego tem mniej sobie zda sprawę, że nie będzie powoził... — Będzie się więc domyślał jakiejś tajemnicy.
 — Co czynić, aby tego uniknąć?
 — Ja szukam..... szukaj i ty także.
 Leopold spuściwszy głowę z powiekami na pół przymkniętemi, głęboko rozmyślał, Paskal wlepił oczy w twarz tego człowieka dla którego zbrodnia zdawała się zabawką i który z uśmiechem mówił o zabiciu dwóch kobiet.
 Z przestrachem przyglądał się téj fizyonomii zarazem szyderczej i złowrogiej.
 Rysy mniemanego Valty niejasno mu przypominały młodszą twarz, niegdyś widzianą, nie wiedzieć gdzie, a która również nosiła wyraz wczesnego występku i żądz nieposkromionych.
 Przestraszała go zimna krew Valty i jego sposób