Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/451

rozprawiania o występku i układanie jego genialnych kombinacyj.
 — Gdy zostanę bogatym, — myślał, — uwolnię się od tego niebezpiecznego wspólnika, który by mnie z sobą wciągnął w przepaść.
 Leopold podniósł głowę i zapytał:
 — Czy przy domu na ulicy Tocannier jest stajnia i wozownia?
 — Jest... zapomniałem o tém...
 — A więc wszystko idzie jak po maśle! — To tam trzeba będzie zaprowadzić powóz i konia. — Obroku można będzie dostać u jakiego przekupnia....
 — Zatem w taki sposób stangreta nie przypuścimy do tajemnicy?
 — Wcale nie...
 — Jakim sposobem?
 — Uprzedź go, że chcesz sprzedać konia i powóz i że takowy punkt o dziesiątéj zostanie zabrany..... — O téj godzinie zjawi się nabywca, znajdzie powóz już zaprzężony, wsiądzie na kozioł i odjedzie....
 — A kto będzie tym nabywcą?
 — Zuch, który się nie skompromituje, możesz być tego pewny...
 — Zgoda... — A teraz już wszystko?
 — Nie... — Potrzeba mi pieniędzy dla współpracownika, nie mówiąc o mnóstwie innych drobnych wydatków...
 — Ileż ci potrzeba?
 — Tylko dwa tysiące franków... — Nie chcąc