Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/559

 — Tę w Boissy-Saint-Leger, umeblowaną.
 — Bardzo dobrze... — Znasz pan dom i zabudowania?...
 — Nie, panie, lecz znam miejscowość... — Podoba mi się ta okolica, a ponieważ zamierzam wyjechać na wieś, chętniebym ją nabył... — Dowiedziałem się z ogłoszeń. Czy dom jest duży?
 — Dosyć... — dobrze zbudowany i utrzymany, z meblami, w parku stuletnie drzewa i grunta urodzajne...
 — Jaka cena?
 — Dwa kroć sto tysięcy franków.
 — Prawie tyle chciałem przeznaczyć na to kupno...
 — Mogę panu pokazać plany; czy zechcesz pan na nie rzucić okiem?
 — Z planów trudnoby mi było osądzić... — Wołałbym pojechać do Boissy-Saint-Leger.
 — Spacer prześliczny, proszę pana, — dam panu pozwolenie zwidzenia, dla stróża...
 — Bardzo o to proszę...
 Notaryusz wziął blankiet z nagłówkiem litografowanym, umoczył w atramencie pióro i napisał co następuje:
 „Proszę pokazać szczegółowo posiadłość w Boissy-Saint-Leger, będącą pod pańskim nadzorem osobie, która okaże niniejsze upoważnienie.“
 Podpisał, wysuszył pismo za pomocą wałka z bibuły i podał papier Leopoldowi, który patrzał na jego — czynność ze szczególnym uśmiechem.