Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/732

 — Dziś rano, około w pół do dwunastej znaleziono hrabiego w gabinecie bez życia.
 — Więc córki nie było przy jego zgonie
 — Nie wiem, ale zdaje mi się że nie...
 Paskąl wydał głębokie, obłudne westchnienie.
 — Oddalmy te smutne myśli... — rzekł następnie. — Koniec końcem z rodziną de Terrys nie łączą nas żadne związki familijne... Zostaniesz u mnie na obiedzie?...
 — Nie, ojcze...
 — Cóż ci przeszkadza? — czy praca?
 Paweł zarumienił się.
 Paskal domyślił się, czem się syn zakłopotały uśmiechnął się i mówił dalej:
 — Zatem schadzka miłosna?
 Student potrząsnął głową.
 — Jakto i to nie... — ciągnął dalej przedsiębiorca — cóż zatem?
 — Obowiązek...
 — Obowiązek!!... jaki?
 — Pamiętasz ojcze, żem ci mówił iż pokochałem?
 — Bardzo dobrze.
 — Przyobiecałeś mi, że będziesz kochał tę, ktorą wezmę za żonę...
 — Bez wątpienia, gdyż sądzę iż jesteś niezdolnym do zrobienia złego wyboru...
 — A więc, mój ojcze, od naszego ostatniego widzenia się, zaszło mnóstwo wypadków... cały romans, albo raczej dramat.