Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/746

le się musiał dowiedzieć... Wszyscy to oni tacy; ci lekarze rządowi! Będę mógł swobodnie wybadywać.
 Poczekał pół godziny, zawołał garsona, zapłacił i wyszedł z kawiarni.
 Powietrze było zimne.
 Nasz jegomość podniósł szal aż po oczy, postawił futrzany kołnierz palta i skierował, się ku bulwarowi Courcelles.
 Widocznie szedł bez celu, gdyż przeszedłszy przestrzeń na sto pięćdziesiąt lub dwieście metrów, wykręcił się, poszedł napowrót, spojrzał na zegarek i rzekł sam do siebie:
 — Upłynęło pięćdziesiąt minut jak odjechali mogę działać...
 I przeszedłszy przez ulicę, udał się prosto do pałacu de Terrys i zadzwonił.
 Odźwierny ukazał się tak samo jak za pierwszym razem i powtórzył toż samo pytanie:
 — Co pan żąda?
 Ogromnie się zadziwił słysząc, jak nieznajomy mu odpowiedział tak samo jak przybyły poprzednio.
 — Jestem lekarzem merowstwa cyrkułowego i przychodzę do sprawdzenia śmierci pana de Terrys.
 — Ależ, panie — odparł odźwierny — lekarz umarłych już tu był, najwięcej przed godziną.
 — Wiem, tylko mój kolega zapomniał wypytać o niektóre szczegóły, które prefektura chce wiedzieć i mnie poruczono dokompletowanie jego raportu...