Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/753

za swoje natręctwo i prosić o jego usprawiedliwienie...
 — Wykonywałeś pan swój obowiązek i niepotrzebujesz pan usprawiedliwienia... Czy to już wszystko?...
 — Wszystko.
 — Czy mogę odejść?
 — Bezwątpienia.
 Panna de Terrys na głęboki ukłon mniemanego lekarza odpowiedziała lekkiem skinieniem głowy i wyszła z gabinetu.
 Z Leopoldem pozostał Filip.
 Zbieg z Troyes, kontynując swoją rolę usiadł znowu przy biurku i zaczął dalej pisać.
 Po chwili schował papiery do dużego portfelu, wstał i rzekł:
 — Skończyłem... teraz wszystko w porządku.
 Poczem wszedłszy do pokoju sypialnego, wziął kapelusz stojący na stole zeszedł na, dół i wyszedł z pałacu.
 Ujrzawszy się na bulwarze Malesherbes przyśpieszył kroku, szukając powozu.
 Przejeżdżała dorożka.
 Krzyknął na nią.
 — Dokąd jechać, proszę pana? — zapytał woźnica.
 — Na ulicę Picpus.
 — Do pioruna, taki kurs!
 — Dwadzieścia sous na piwo...
 — Zgoda!