Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/758

 — Niczego więcej obawiać, to mało... — przerwał Leopold.
 — Jak to?... co chcesz powiedzieć?... — szepnął przedsiębiorca blednąc.
 — Chcę powiedzieć że mogą nastąpić komplikacje i przeszkody, chociaż położenie się poprawiło...
 — Wytłómacz się... Czegóż się obawiasz?
 — Hrabia prowadził książki...
 — I bardzo starannie...
 — Otóż masz, jest i zawada! Wydatek miliona z pewnością jest zapisany do książki w debet i admistrator sądowy, który zostanie wyznaczony przez sąd nie znajdując żadnego śladu, że wpłynął na powrót, zażąda od ciebie dowodu zapłacenia...
 — Mamy dowód, który w moich rękach zastąpi pokwitowanie...
 — Zgoda, ale będą chcieli wiedzieć, jak, kiedy, i jakim funduszem spłaciłeś od razu przed śmiercią hrabiego sumę, którą miałeś w ciągu pięciu lat. zapłacić.. Mówiąc między nami, kochany kuzynie, usprawiedliwienie to nie będzie łatwem...
 — To prawda... — rzekł Paskal zgnębiony.
 — Jednakże — mówił dalej Leopold — może będziesz mógł przypuścić, że hrabia silnie dotknięty umysłowo, zapomniał zapisać wpływu...
 — Tak wielkiej sumy!... czy to być może?
 — Ja nie powiadam, aby to mogło być możebnem, lecz koniec końcem jest to możliwem... Zapomnienie można położyć na karb osłabienia umysłomwego spowodowanego chorobą...