Strona:PL X de Montépin Zemsta za zemstę.djvu/971

pierwszej... Pan wiesz, że podobne wypadki często się zdarzają.
 — Prawda, ale tutaj zbieg okoliczności jest zbyt uderzający, aby nie zasługiwał przynajmniej na wystudyowanie.
 — Zajmę się tem, bądź pan pewny, ale to tylko dla uspokojenia sumienia... Ja pannę de Terrys, uważam za winną tylko drugiej zbrodni, a zupełnie niewinną pierwszej...
 — Zatem przekonanie pańskie pod tym względem jest niewzruszone?...
 — Prawie...
 — Na czem się ono opiera?
 — Jakkolwiek umyślnie powiększona tajemnica co do znikłego dziewczęcia jest niezgłębioną, przypuszczając, że nieprawy węzeł łączy ją z rodziną de Terrys, znaleźlibyśmy w papierach hrabiego jakową$ wskazówkę.
 — Można było usunąć papiery, tak samo jak osunięto trucizny, która zabiła hrabiego.
 Pan Villeret znowu potrząsnął głową.
 Naczelnik wydziału śledczego zrozumiał, że sędzia trwał w swojej niewierze, nie nalegał.
 — Czyś pan jeszcze nie badał panny de Terrys?... — zapytał.
 — Nie... — Z wyjątkiem pierwotnego biadania, wymaganego przez prawo i czysto dla formy.
 — Dla czegóż to opóźnienie?
 — Czekam na protokół chemika, któremu poruczono dokonać analizy... Potrzebuję znać natu-