Strona:PL Xenophon - Sympozjon oraz wybór z pism.djvu/100

w sprawach tyczących się wychowania; wiedzą bowiem, że tem się zajmuję. W sprawach zdrowia zaś słuchają ludzie lekarzy bardziej, niż rodziców.^[1] A na zgromadzeniach ludowych wszyscy przecież Ateńczycy słuchają raczej najrozsądniejszych mówców, niż swych krewnych. Czyż i na wodzów nie wybieracie najbieglejszych Waszem zdaniem w sztuce wojennej, zamiast siebie samych?»
 «To bowiem — tak pono odpowiedział Meletos — jest zgodne i z pożytkiem i ze zwyczajem».
 «Czyż nie wydaje ci się i ta sprawa dziwną: we wszystkich innych zawodach najtężsi dostępują nietylko równości, lecz nawet wyższej czci; tymczasem ty w swem oskarżeniu żądasz na mnie kary śmierci za to, że niektórzy cenią we mnie najlepszego wychowawcę, — a wychowanie, to najdroższy skarb ludzki».

 Rzecz jasna, że padło więcej słów, niż te, tak z jego strony, jak i ze strony przyjaciół, którzy go w sądzie bronili.^[2] Ale ja nie wziąłem sobie za cel przedstawić cały przebieg procesu,^[3] lecz miałem zamiar poprzestać tylko na wykazaniu, że Sokrates największy kładł nacisk na to, aby nie okazać się wobec bogów bezbożnym, a wobec łudzi niesprawiedliwym. Natomiast nie uważał za konieczne błagać wszelkiemi sposobami o to, aby nie umrzeć,^[4] przeciwnie, uważał nawet, że mu już pora kończyć życie. Że takie było jego zapatrywanie, pokazało się jeszcze jaśniej, kiedy sprawę rozstrzygnęło głosowanie.^[5] Po pierwsze bowiem, na wezwanie, aby sam podał wymiar

1. Jeżeli ktoś ma dzieci, to nie dowód, że posiada umiejętność wychowania moralnego. Do tego trzeba zawodowej wiedzy, którą ja, jako zajmujący się zagadnieniem wychowania, posiadam w stopniu wyższym, niż rodzice. Więc w sprawach wychowania moralnego mój glos więcej waty niż głos rodziców, podobnie jak w sprawach higjeny słuchamy raczej zawodowo wykształconego lekarza, nie rodziców.
2. Oskarżony mógł sobie wziąć kogoś do pomocy (niby adwokata).
3. Xenofont chce uzupełnić braki, jakie zauważył w istniejących apologjach (w apologji Platona), i poprawić nieścisłości.
4. Porównaj str. 55, uw. 5.
5. Głosowanie sędziów przysięgłych nad pytaniem: czy winien?