«A cóż to takiego — Hieron na to, — o czem wiedziałbym lepiej, niż tak mądry człowiek, jak ty?»[1]
S. Wiem ja, żeś był i zwyczajnym obywatelem[2] i teraz jesteś tyranem.[3] Oczywiście więc, kiedyś poznał jedno i drugie z doświadczenia, wiesz lepiej, niż ja, czem różni się u ludzi życie tyrana i zwykłego obywatela, tak pod względem radości, jak i smutku.
H. A możebyś ty, wobec tego, że ciągle jesteś jeszcze zwyczajnym obywatelem, przypomniał mi stosunki prywatnego życia? Myślę, że w ten sposób najlepiej mógłbym ci objaśnić różnicę między jednem a drugiem.
S. Otóż ludzie prywatni, jak o tem (zdaniem mojem) się przekonałem, doznają przyjemności lub nieprzyjemności za pośrednictwem oczu, dzięki zmysłowi wzroku; uszyma odbierają wrażenia słuchowe, zapomocą nosa odczuwają wonie, za pomocą ust smak potraw i napojów. Rozkoszy miłosnych doznają w sposób chyba nam wszystkim wiadomy. Wrażenia zimna, ciepła, twardości, miękkości, lekkości, ciężaru, rozpoznajemy, jak mi się zdaje, calem ciałem i doznajemy przy tem przyjemności lub przykrości. Ze zła lub dobra odczuwamy
- ↑ Starożytny poeta grecki jest «mądry» (po łacinie «uczony»). Prócz obszernej znajomości geografji, historji, genealogii, mitologji, muzyki, metryki (sztuki rytmotwórczej), języków literackich (każdy literacki gatunek ma swój odrębny język), posiadają poeci bogaty zasób doświadczenia życiowego, obserwacyj i głębokiej wiedzy z różnych dziedzin (np. z medycyny, przyrody). Są oni nauczycielami swego narodu.
- ↑ Około 491 r. przed Chr. zginął tyran Geli Hippokrates. Przeciwko jego synom Kleandrowi i Euklejdasowi wybuchnął bunt. Wódz jazdy, Gelon, podjął się ich obrony, ale po zwycięstwie sam przywłaszczył sobie władzę. Zdobywszy Syrakuzy ok. 485 r., zdał władzę w Geli bratu Hieronowi. Tak Hieron z prywatnego człowieka stał się tyranem.
- ↑ Autor jest trochę nietaktowny. — Symonides mógłby powiedzieć: «jesteś królem». Gelon pod koniec żywota, korzystając ze swej sławy jako pogromca Kartagińczyków (480 przed Chr. Grecy na wschodzie zwyciężają Persów pod Salaminą, na zachodzie Kartagińczyków pod Himerą w północnej Sycylji) zjawił się na zgromadzeniu ludowem bez broni i zdał sprawę z całego dotychczasowego swego postępowania. Lud obwołał go Dobroczyńcą, Zbawcą i Królem. Hieron, wyzyskawszy po śmierci brata swe stanowisko jako regent, podczas małoletności następcy tronu, przywłaszczył sobie władzę i przybrał tytuł króla.
