Strona:PL Xenophon - Sympozjon oraz wybór z pism.djvu/147

Ta strona została przepisana.

cięstwa[1] między miastem Pras[2] a górą Nartakjon, i już tam został, ogromnie rozradowany, że najdumniejszą i najpewniejszą siebie jazdę[3] rozbił tą konnicą, którą sam sobie stworzył. Nazajutrz dopiero, przeszedłszy achajskie góry Ftyi,[4] odbył resztę drogi, już przez kraj przyjacielski[5] aż do granicy Beocji.

Tu natknąwszy się na bojową linję Teban, Ateńczyków, Argiwów, Koryntyjczyków, Ajnianów,[6] Eubejczyków,[7] jednych i drugich Lokrów,[8] nie zwlekał ani chwili, lecz na ich oczach zaczął szykować swoich. Miał przy sobie półtorej mory,[9] a ze sprzymierzeńców z owej okolicy, jedynie Fokejczyków[10] i Erchomenejczyków,[11] prócz tego wojsko, które sam przy-

  1. T. zw. «tropajon», znak odwrócenia wrogów, — słup, na którym wieszano zdobyty oręż nieprzyjacielski.
  2. Gdzieś niedaleko na północ od góry Nartakjon.
  3. Tesalska jazda była od niepamiętnych czasów najsłynniejszą w Grecji.
  4. Ftyja, czyli Ftyjotis, południowa część Tesalji; od północy graniczy z krainą Tesaliotis, od południa z zatoką Malicką. Mieszkańcy tej krainy zwą się ftyjskimi Achajami, w przeciwieństwie do Achajów z północnego Peloponezu. Od imienia mieszkańców zwie się zachodnia część pasma gór Otrys Górami Achajskiemi.
  5. Przez Malis, Ojtaję, wąwóz termopilski (między stokiem gór Ojta a morzem), Fokis. Fokis pozostała wierna Sparcie i dostarczyła Agezylaosowi posiłków.
  6. Ajnis, między rzekami Sperchejos a Inachos, na południe od Tesalji.
  7. Eubeja, wielka wyspa naprzeciw Lokrydy, Beocji, Attyki; dziś Negroponte.
  8. Lokrowie epiknemidyjscy i ozolscy. Epiknemidyjska Lokris leży na wschód od gór Ojta, nad zatoką Malicką, po obu stronach gór Knemis; część pd. wschodnia zwie się opuncką; oddziela ją wąski szmat ziemi Dafnus. Lokrów epiknemidyjskich i opunckich, którzy są jednym szczepem, przeciwstawia Xenofont Lokrom ozolskim, oddzielonym od współimienników krainą Doris, i Fokis i górami Parnas (w Fokidzie).
  9. Większy oddział piechoty lub konnicy. Siła zbrojna Spartan dzieli się na sześć mor; mora ma dwa pułki (taksejs) po dwie kompanje (lochoj). Kompanja piechoty liczy przeciętnie 100 ludzi, przy konnicy nie mamy liczby bliżej określonej. Jedną morę Spartan posłano Agezylaosowi z pod Koryntu, i ta zajęła stanowisko pod Koroneją, przy drodze prowadzącej koło południowej strony jeziora Kopais. Jedna mora stanowiła załogę miasta Orchomenos; z niej połowę wcielił Agezylaos do swej armji.
  10. Fokis, górzysta kraina granicząca z Beocją, sławna z wyroczni Apollina w Delfach.
  11. Orchomenos (Erchomenos), na północnym brzegu jeziora Kopais, drugie po Tebach miasto w Beocji, w zamierzchłej przeszłości główne ognisko