skwarem, ucieka przed mrozem,[1] naśladując, z braku hartu ducha, żywot nie mężów dzielnych, ale najsłabszych zwierząt.[2]
A nie jest-że to znowu objawem pięknego, szlachetnego sposobu myślenia, że on sam zdobił swój dom męskiemi czynami i nabytkami, żywiąc przytem wielką sforę psów myśliwskich i stadninę koni bojowych, natomiast siostrę swą, Kiniskę, namówił do hodowania koni wyścigowych; gdy ona zwyciężyła na wyścigach rydwanami,[3] wykazał w ten sposób, że wyhodowanie takiego zwierzęcia jest dowodem nie męskiej dzielności, ale bogactwa.[4] Z pewnością wtedy doszedł do tego szlachetnego przekonania, że zwycięstwem na rydwanie w niczem nie wywyższyłby swego imienia ponad imiona zwykłych obywateli. Natomiast, posiadając największą między wszystkimi miłość całego swego społeczeństwa, zyskawszy sobie największą ilość najlepszych przyjaciół po całym świecie, górując nad ojczyzną i towarzyszami wielkością wyświadczanych dobrodziejstw, a nad wrogami wielkością zadawanych klęsk, istotnie mógłby odnieść zwycięstwo w zapasach najpiękniejszych[5] i najwspanialszych i wznieść swe imię na najwyższy szczyt sławy za życia i po śmierci.
X. Otóż ja za to chwalę Agezylaosa. Bo sprawa wygląda tu całkiem inaczej, niż naprzykład kiedy ktoś znajdzie skarb, gdyż wtedy jest bogatszym, ale nie lepszym gospodarzem, lub kiedy zwycięży nieprzyjaciół skutkiem wybuchłej wśród nich zarazy; wtedy ma on lepsze szczęście, ale nie jest lepszym wo-
- ↑ Królowie perscy posiadali rezydencje letnią, zimową i wiosenną. Zimę spędzali w mieście Babilonie, nad Eufratem dolnym, wiosnę w Suzach, na wschód od Babilonu (Susem znaczy po asyryjsku: miasto lilij), lato w medyjskiem mieście Ekbatana, w górach, na północ od Suz.
- ↑ T. j. ptaków przelotnych.
- ↑ Pierwsza kobieta, która brała udział w olimpijskich wyścigach. Powoził oczywiście woźnica. Jego pomnik spiżowy ustawiono w Olimpji obok pomnika wozu i «zwycięskiej» właścicielki.
- ↑ Na hodowlę koni (zwłaszcza wyścigowych) mógł sobie w Grecji pozwolić tylko bardzo bogaty człowiek.
- ↑ Najpiękniejsze zapasy, to współzawodnictwo w wyświadczaniu dobrodziejstw ojczyźnie i przyjaciołom i zadawanie klęsk wrogom ojczyzny. W takich zapasach starał się Agezylaos o pierwszą nagrodę.
