Strona:PL Xenophon - Sympozjon oraz wybór z pism.djvu/29

datek dziwił uczonych; przypuszczano, że ustęp ów pochodzi od kogoś, co wydał pismo po śmierci Xenofonta, i twierdzono, że pomniejsze pisma Xenofonta wyszły wszystkie po jego śmierci. Jednak to nieprawdopodobne: rzeczy aktualne (a takiemi są drobne pisma Xenofonta) pisze się nato, by je wydać natychmiast, a nie nato, by leżały pod kluczem. Jeżeli Xenofont pisał tę rzecz w 360 lub 359 r., to mógł ją jeszcze sam ogłosić, bo zmarł dopiero w cztery czy pięć lat później. Dziwnego w tym ustępie nic niema; grupować materjału Xenofont nie umie, ale w Agezylaosie dyspozycja jeszcze nienajgorsza.
 Inne pisma Xenofonta. W III księdze Wspomnień mówił Sokrates o wojsku, na którem Xenofont rozumiał się więcej, niż jego mistrz. Dlaczego nie mówił o gospodarstwie? Oto gospodarstwu poświęcił nasz autor osobny, ładny dialog, w którym pod względem sztuki współzawodniczy z platońskiemi dialogami. Sokrates rozmawia o gospodarstwie z Krytobulem, podając źródło swej wiedzy w tym zakresie, mianowicie młodego Ischomachosa, który opowiedział Sokratesowi, jakie gospodarskie nauki dawał swej świeżo poślubionej żonie. Piękny ten dialog zatytułowany jest: Ekonomik.
 Doświadczenia swoję z zakresu hodowli koni i służby w konnicy podał do wiadomości współobywatelom w pisemku O jeździe konnej (peri hippikes) i Wskazówki dla dowódcy jazdy (hipparchikos). Ponieważ Tebanie powodzenia swe zawdzięczali w znacznej mierze beockiej udyscyplinowanej jeździe (jazda uważa się za coś wyższego od pieszego żołnierza; tak było i w starożytności; z trudnością dawała się ująć w karby dyscypliny, nawet w XIX w.), był to temat aktualny i pewnie nieraz poruszany. Sam Xenofont wspomina o niejakim Symonie, autorze książki O sztuce jeżdżenia konno. — Hipparchik ukazał się na krótko przed bitwą pod Mantyneją. Drobne pismo O jeździe konnej wyszło nieco później.
 W Wychowaniu Cyrusa wspomina Xenofont o polowaniu. Sportowi temu poświęcił także osobną ksią¬