najczęściej może cytowany Wergiljusz (Georgica), z własnym, wcale zgrabnym przekładem. Xenofont na układ rzeczy nie wywarł wpływu, ale autor zna go i nawet raz cytuje,[1] gdy mówi o stajni, «w której za najprzedniejszą okoliczność, wybadywacz subtelny Xenophon, a miłośnik rzeczy wszytkich ochędożnych, pożądając mieć puklerz argolicki, zbroję attycką, hełm robotą wymyślną beotycką i konia epidajryckiego, pisze in Hippico et Hipparcha w księgach przynależących hetmanom, rycerskim ludziom i mistrzom końskim, mieć chce, aby stajnia jako najbliżej oka pańskiego zbudowana była, dla częstego koni oglądywania i nawiedzania». Coś tu pobałamucone: o stajni mówi to Xenofont w Hippice IV, 1, o hełmie beockim XII, 3, ale o reszcie szczegółów niema tam wzmianki (ani w Hipparchiku).
Przekłady na język polski. Wiek złoty ni wieki następne w Polsce nie zdobyły się na przekład Xenofonta na język łaciński lub polski. A i w XIX w. niewielu znalazł tłumaczy. Posiadamy następujące zupełne przekłady jego pism:
Słowo o wyprawie wojennej Cyrusa, po grecku Anabazys, przełożył C. C. Mrongovius, Gdańsk, bez r. w. — Anabaza (Wyprawa Cyrusa), przełożył i opracował Dr Artur Rapaport, z wstępem prof. St. Witkowskiego. Kraków 1924 (Bibl. Nar., Serja II, Nr. 31).[2]
Ekonomik przełożył Antoni Bronikowski, Poznań 1857.
O dochodach Atheńskich, przełożył Antoni Bronikowski («Czas», Dodatek miesięczny, tom XI, rok III. Kraków 1858, str. 3—22).
Cynegetyk czyli Łowiectwo, «przekładał z greckiego i ofiarował na gwiazdkę r. P. 1859, druhowi, myśliwemu i współmiłośnikowi literatury helleńskiej, Lucjanowi Sie-
