Strona:PL Xenophon - Sympozjon oraz wybór z pism.djvu/45

Ta strona została przepisana.

I. Ale, mojem zdaniem, nietylko poważne czynności ludzi znakomitych zasługują na pamięć, lecz także i ich zachowanie się podczas zabawy. Do tego przekonania doprowadziło mię zdarzenie, którego sam byłem naocznym świadkiem, i chciałbym je przedstawić. Mianowicie odbywały się wyścigi konne w czasie wielkich Panatenajów,[1] i Kaljasz[2], syn Hipponików, wprowadził na widownię między publiczność młodocianego Autolika,[3] którego właśnie był wielbicielem; Autolikos poprzednio odniósł zwycięstwo w pankration.[4]. Gdy się wyścigi skończyły, zabierał się Kaljasz do odejścia z Autolikiem i jego ojcem do domu w Pireusie,[5] a towarzyszył mu także i Nikerat.[6] Spostrzegłszy zaś razem stojących, Sokratesa,

  1. Panatenaje, najświetniejszą uroczystość ateńską miał ustanowić Tezeusz na pamiątkę dokonanego przez siebie zjednoczenia państewek Attyki w jedno państwo ateńskie. Odnowił ją Pizystrat i wprowadził igrzyska (agony) muzyczne; niebawem dołączyły się gimniczne i hippiczne (wyścigi). Igrzyska odbywały się pierwszego dnia świąt, t. j. 27. miesiąca Hekatombajon (25 czerwca—24 lipca; pierwszy miesiąc roku attyckiego). Głównym punktem uroczystości (dnia następnego) była procesja z Keramejku (Rynek garncarski, płn.-zachod. część Aten) do Propylei na Akropolis, gdzie ofiarowano Atenie wspaniałą szatę (peplos). Następowały hekatomby z krów i uczty. Co cztery lata odbywały się t. zw. «wielkie Panatenaje» ze szczególną wspaniałością.
  2. Kaljasz, prawnuk Miltjadesa, pasierb Peryklesa, strwonił rozrzutnem życiem ogromny majątek. W 390 r., w wojnie korynckiej, był strategiem, w 371 posłował do Sparty.
  3. Zginął za 30 tyranów.
  4. «Wszechmocowanie się»; kombinacja mocowania się z szermierką na pięści.
  5. Największy port Aten.
  6. Syn Nikjasza, wodza i męża stanu, twórcy pokoju z r. 421, kończącego pierwszy dziesięcioletni okres wojny peloponeskiej. Trzydziestu tyranów skazało Nikerata na śmierć, by móc skonfiskować jego majątek.