Strona:PL Z Krasiński Listy (Lwów) 3.djvu/89

po drugich: w idei tylko wszystkie zlane są razem, i me w idei nawet, raczej w pomyśle idei (in dem Begriff).
 Spotkamy się kiedyś Edwardzie, w tedy ci wytłómaczę wiele szczegółów indywidualnych, którym papier za lekkomyślnym jest przesłannikiem. Opiszę ci naprzykład życie samotne, ale dziwnie szczęśliwe, do cudu podobne, które teraz wiodę; jest w niem coś tak wolnego od zwykłej codziennej skończoności, a zarazem tak ściśle połączonego z wszelką rzeczywitością, że muszę ten fenomen nazwać boskim! Wiem, że na ziemię Bogi tylko pod pewnemi warunkami zstępują, pod warunkami nieraz strasznemi, na całą przyszłość zahaczającemi duszę, w których ich postać na chwilę się objawiła; alem już tak stworzony, żem zawsze gotów na najgorszy raz, bo zawsze czuję w głębi serca nieskończone pragnienie najlepszego. Kto nic nie stawia, nic nie wygrywa, a można wszystko przegrać. Lecz powiedz mi, czy życie samo już nie jest wielkiem przegranem? Ile razy na łono Boga wrócić możesz, choćby chwilowo, o! wracaj!... a nie dbaj, że potem ciemność cię otoczy, bo ona siostrą twoją na ziemi; światło zaś zdobyczą sępa tego, co wiecznie w twoich piersiach żyje, i serce twoje bijące ma za skrzydło, które wyrywa się do niebios.
 Teraz pozwól, bym kilka uwag dodał o dzisiejszym stanie filozofii w Niemczech.
 Smutne to, arcysmutne rzeczy położenie! Ledwo ta potężna głowa, która stawiała sama siebie wśród głowy Chrystusa i Platona, opadła bez czucia, ledwo mózg Hegla stał się pastwą robaków, ucznie jego zatracili prawdę, którą im wykładał, lub tę prawdę dziwnie zagmatwali. Z jedności szkoły jego powstała