Strona:PL Z Krasiński Listy (Lwów) 3.djvu/96

Ta strona została przepisana.

trząc na mnie, przyznałbyś, że Hegel nie jest lekarstwem na wszystko!
Cóż ty porabiasz? Wróciłeś z Odessy? Teraz ty szczęśliwy, teraz życie wydawać ci się musi błogim darem, i nie pojmujesz by inaczej być mogło! Bądź tak wiecznie, jeśli to tak być może wiecznie na tej ziemi! Ale pisz do mnie, pisz, proszę ciebie, coś pocieszającego napisz. Ściskam cię z głębi serca i błogosławię ci. Konstanty równie cię ściska[1].

Twój
Zygmunt.







  1. Danielewicz.