Strona:PL Z bratniej niwy.djvu/134

Ta strona została uwierzytelniona.

ŚWITA.

Świta. Z piosnką w niebo
Skowroneczek leci, —
Anioł śnieżnopióry
Woła: — Hej-że, dzieci!

Świta dzionek, świta,
Wstawajcie-że, — hola!
Wzmocnił sen wam ducha,
Zrosił chłód wam pola.

Wynijdź i ty słonko,
Wznieś się ku niebiosom,
Zamień pączki w róże,
W ziarno róść daj kłosom!...

I rzuciło słonko
Złociste swe łoże —
Jakże błogo w sercu!
Boże Ty, mój Boże!