Ta strona została uwierzytelniona.
VIII.
Wy, polne grusze!
Nad płonną ziemią wiecznie zadumane,
Jako nad księgą wiary smętne dusze.
IX.
Dzikie czereśnie!
Gdy kochankowie przechodzić tu będą,
Włosy im kwiatem zasypcie pośpiesznie.
X.
Osiko drżąca!
Wśród ciszy trawa milczy, ptak się kryje;
Nad głową szmery, — liść twój o liść trąca.
XI.
Ciemna olszyno!
Och, pocałunków iluż bywasz świadkiem,
Gdy w wieczór słowa: „Ave Marya“ spłyną.
