Strona:PL Z bratniej niwy.djvu/88

Ta strona została uwierzytelniona.

ŻYCIA NIE ZAZNAŁ.

Życia nie zaznał ten uroku,
Kto nie miał nigdy gorzkich dni
I chwil radości, gdy łza w oku,
Jako na kwiatach rosa lśni.

Ach! tylko ten, kto w długiej nocy
Czuwając, snuje się jak cień,
Wie co to wykrzyk pełen mocy,
Wyrwany z piersi: „Dzień już, dzień!“

Kto przetrwał burze, wir cyklonów,
Kiedy w zwątpieniu gnie się duch,
Temu wieczorne echa dzwonów
Lubą melodyą pieszczą słuch.

Za dniem minionym ócz nie łzawi,
Lecz zapatrzony w mroków toń,
Zgasłemu światłu błogosławi
I do spoczynku kłoni skroń.