Ta strona została uwierzytelniona.
∗
∗ ∗ |
Lilia pośród wód wykwita
Ku górze, tonąc w marzenie;
Księżyc z wyżyny ją wita,
Miłośne śląc jéj promienie.
Spuściła główkę nieśmiała
Ku głębi, śród któréj cisza;
Lecz u stóp swych znów ujrzała
Wybladłego towarzysza.
