Ta strona została uwierzytelniona.
∗
∗ ∗ |
Na północy swą koroną
Jodła krasi nagi brzeg,
I jakby białą osłoną
Owinięta w lód i śnieg.
Ona ku palmie wspaniałéj
Na wschodzie myśli swe śle,
Ku palmie, co między skały
Samotnie w tęsknocie mrze.
Strona:PL Z obcego Parnasu (antologia).djvu/094
