Ta strona została uwierzytelniona.
Amuracie dmij się tam!
Nie zabije mię twój gniew,
Niepierwszyzna z carskich bram
Odszczepieńców toczyć krew.
Wszak się nie zląkł żartki Lach
Śród seraju twoich wart;
Miękką duszę oblał strach;
Lecz stalowy mojéj hart.
Nuże dzieci pod kul grad!
Daléj ptaki ostrych zim,
Żeby z łupu skrzydeł padł
Na Carogród ze krwią dym.
_page0080a.jpg)
