Ta strona została przepisana.
„Którą Muzy tak kochaią
„Któréy mile wygrywaią,
„Tę też Narew tak wesołą
„Otaczaycie lutnie wkoło,
„Otaczaycie piękne córy,
„Wysławiaycie swemi chóry.„
Ten gdy będzie z własnéy woli
Wzrastać z dębem choć powoli,
Umieć będą i chłopczęta,
Nauczą się i dziewczęta:
A gdy ich się zbierze wiele
W święto jakie lub niedzielę,
I gdy będą w wodzie czystéy
Zbierać bursztyn przezroczysty,
Lub kamyków szukać wszędy:
Zaraz staną we dwa rzędy:
I na przemian go chłopczęta,
Spiewać będą i dziewczęta.
PIEŚŃ 16.
Bez rozwagi niczego się bać, niczego żądać nie należy[1].
I mnie kazały Muzy Rzymianinie
Niezwyczaynemu śpiewać po łacinie,
Wieńczcie Sarmaci Orfeusza Syna,
Godny on będzie liścia Apolina;
- ↑ Pieśń te przełożył Geotz.
