Ta strona została przepisana.
MACIEJA KAZIMIERZA
SARBIEWSKIEGO
PIEŚNI LIRYCZNE.
XIĘGA PIERWSZA.
PIEŚN I.
Do Urbana osmego Papieża, gdy srogie woyska Tureckie z Węgier ustąpiły[1].
Już strasznéy woyny ustąpiła trwoga:
Już, gdzie bezbożność panowała sroga,
Niosą pokoiu i zbawienia znaki
Snieżne rumaki.
Już wiara, świętość, iuż koły wartkiemi
Buja pomyślność po okręgu ziemi:
Już złote wieki niosą skarby drogie
I szczęście błogie.
- ↑ W Edycyi Paryskiéy 1756 i Budeńskiéy 1822 taki iest napis téy pieśni: Opisuie Dobra ktore naywyższe Kapłaństwo Urbana, osmego calemu światu głosić będą.
