Ta strona została przepisana.
Miłości ty moja z słonecznych promieni!
I myślę: jak smutne tu wszystko na świecie,
Po lecie miłości chłód czuję jesieni,
Wiatr zwątpień — listeczki snów dawnych w dal miecie.
Strona:PL Zenon Przesmycki - Z czary młodości.djvu/092
