Strona:PL Zenon Przesmycki - Z czary młodości.djvu/256

Ta strona została przepisana.
Zwycięztwo pieśni.


Wer kann des Sängers Zauber lösen,
Wer seinen Tönen widersteh’n?
Schiller.


Na Itace, śród tłumu mężów, niewiast, dzieci,
Stał młodzian jasnowłosy na wybrzeżu morza
I czytał — jak swych druhów ratował z zamieci
Mądry Odys, przez morskie żeglując przestworza,

Jak nań piękna Kalipso zarzucała sieci,
Jak Posejdon go nękał i wiódł na bezdroża,
A on, uszedłszy cało, wrócił do swych kmieci,
Bo go wszędy wspierała mocna ręka boża.

Głos młodzieńca do wtóru miał fal morskich szumy,
A gdy skończył, — wspomniawszy dawne przodków męztwo,
Dawną sławę swej ziemi, zapłakały tłumy

I słały za młodzieńcem swe błogosławieństwo...
I dziwne od tej chwili lud począł snuć dumy:
O wolności, o sławie... — To pieśni zwycięztwo!