Ta strona została uwierzytelniona.
ktualny, w naszej pierwiastek emocjonalny. Tragik grecki uważał za wygrane, że uzyskał możliwość oczyszczenia czynu, chociażby i zbrodniczego, z mącących dodatków namiętności, możliwość, że tak powiem sublimowania jego w tyglu myśli. Nie znaczy to, że tragedja grecka była pozbawiona patosu; owszem, ma ona go sporo, ale w innem miejscu, nie tu. W scenach zaś stwierdzenia winy góruje pierwiastek rozsądku i stało się to w związku z całem intelektualistycznem usposobieniem starożytnego świata. Jest to faktem ogromnej wagi; właśnie wskutek niego świat starożytny został niezbędnem dopełnieniem do naszego, i jest to jedna z zasadniczych przyczyn jego wychowawczego dla nas znaczenia — w przeszłości, teraz i na zawsze.
