Strona:PL Zieliński Elementy dramatyzmu.pdf/51

ktu widzenia psychologicznego Gonerila i Regana razem wzięte, te dwie złe córki, które tu nie są jeszcze wcale zróżniczkowane. Co zaś do pozostałych, którzy nie tworzą, lecz tylko odzwierciadlają akcję, to odpowiada im w tragedji greckiej chór. Za ich bowiem psychologją już nie śledzimy — byłoby to dla nas zanadto.
 Takie więc jest psychologiczne uzasadnienie „prawa trzech aktorów“ — ograniczona sprężystość naszej uwagi, nie pozwalająca nam śledzić jednocześnie za psychologją większej liczby osób, niż trzech. I właśnie to psychologiczne uzasadnienie przywróciło to prawo w najnowszej wyłącznie psychologicznej tragedji. Za przykład może służyć najbardziej wybitny z pośród tragików nowoczesnych — Henryk Ibsen; właśnie jego najlepsze tragedje — „Nora“, „Rosmersholm“, „Upiory“, „Hedda Gabler“ — utrzymują dość ściśle nasze prawo. To samo można powiedzieć naprzykład i o „Sułkowskim" Stefa-