Ta strona została skorygowana.
Lecz patrz!... te linje co błękitnieją,
Szczerbią się... piętrzą... o! to nie chmury!
Czuję, że duch mój... myśli olbrzymieją
Przeczuciem cudów olbrzymiéj natury.
Strona:PL Zieliński Gustaw - Poezye, tom II.pdf/135
