Strona:PL Zola - Doktór Pascal.djvu/172

najwyższą, iż umarła z miłości w dniu ślubu swego pod pierwszym pocałunkiem Felicyana de Hautecocar — wśród nieprzebrzmiałego jeszcze dźwięku dzwonów na cześć jej królewskich zaślubin rozbujanych!..
 Dalej ów węzeł obu gałęzi — prawej i nieprawej. Marta Rougonówna wyszła za kuzyna swego Franciszka Moureta, tworząc spokojną rodzinę powoli się rozkładającą, dochodzącą do najstraszniejszych katastrof. Słodka i smutna kobieta pochwycona, wyzyskana, zmiażdżona w wielkiej machinie wojennej, miasto ujarzmić mającej. Troje dzieci jej z objęć wydarto i pozostawiła wszystko, nawet serce swoje złamane pod twardą pięścią księdza Faujas i Rougonowie po raz drugi ocalili Plassans, w chwili gdy ona konała przy blasku pożaru, w którym mąż jej szalony wściekłością, przez długie lata gromadzoną i zemsty żądzą, pali się razem z księdzem. Z tych właśnie trojga dzieci Oktawiusz Mouret, to jest właśnie ten zuchwały zdobywca, umysł jasny, przez kobiety władzą i panowaniem nad Paryżem obdarzony. Popadł on w zupełności w mieszczaństwo zepsute i przeszedł ciężką szkołę sentymentalizmu. Po fantastycznej odmowie jednej, skorzystał z bezmyślnego oddania się drugiej, do dna wypił czarę gorzkich przykrości zdrady małżeńskiej, pomimo to został na szczęście czynnym, pracowitym i wojującym, stopniowo wypłynął na wierzch, wyrósł pomimo wszystko po nad marną miazgę tego świata podłego, którego podstawy spróchniałe już trzeszczały.
 I Oktawiusz Mouret zwycięzki przekształca z gruntu wyższy handel, zabija małe sklepiki, według dawnej