Strona:PL Zola - Pieniądz.djvu/560

zlecenia kupna. Rezultat był świetny i natychmiastowy.
 — Po 3,040 biorę Powszechne! — piskliwym głosem powtarzał Mazaud.
 Delarocque, zarzucony żądaniami, podniósł kurs o pięć franków.
 — Po 3,045, ja biorę...
 — Daję po 3,045! — ryczał Jacoby — Dwieście po 3,045...
 — Biorę!
 Wówczas Mazaud sam podniósł kurs.
 — Ja biorę po 3,050!
 — Ile?
 — Pięćset... proszę dawać!
 Straszliwy zgiełk, któremu towarzyszyło iście konwulsyjne rzucanie się i wymachiwanie rękoma, dochodził do takiego stopnia, że agenci nie mogli słyszeć się wzajemnie. Zacietrzewieni, zapaleni do gry musieli oni porozumiewać się na migi, bo ochrypłe basowe głosy jednych były bezskuteczne, a piskliwych tonów drugich zupełnie już słychać nie było. Widać był naokół szeroko poroztwierane usta, z których dźwięk żaden nie wychodził, musiano też uciec się do wymowy ruchów: ruch od siebie oznaczał zaofiarowanie, ruch do siebie — zapotrzebowanie, palce podniesione w górę wskazywały ilości, skinienie głowy mówiło: tak lub też nie. Ruchy te były zrozumiałemi dla wtajemniczonych jedynie, zdawało się, że szał jakiś ogarnął tłum ten cały. W górze