Strona:PL Zola - Wzniesienie się Rougonów (1895).djvu/41

II.

 Plassans jest to miasto mające podprefekturę i dziesięć tysięcy mieszkańców. Zbudowane na wysoko położonej płaszczyźnie nad Wiorną, opiera się od strony północnej o wzgórza Garrigues, ostatnią odnogę Alpejską i leży w miejscu prawie zamkniętem. W roku 1851 stykało się z sąsiednią okolicą za pomocą dwóch dróg; drogą nicejską spuszczającą się na wschód i drogą liońską, idącą pod górę na zachód; jedna droga była przedłużeniem drugiej. Od tego czasu zbudowaną została kolej żelazna, która idzie przez południową część miasta na dół, po spadku dawnych wałów ku rzece. Dzisiaj przy wyjściu z dworca kolei, umieszczonego po prawej stronie małego strumienia, widać pierwsze domy Plassans, i ogrody do nich należące, które tworzą piękny taras. Nim się dojdzie do tych domów, trzeba iść pod górę dobry kwadrans.
 Przed dwudziestu jeszcze laty, zapewne skutkiem braku komunikacyj, miasteczko zachowało nienaruszoną cechę bigoteryjną i arystokratyczną, dawnych miast prowanckich. Miało ono i do dzisiejszego dnia ma jeszcze cyrkuł składający się