Ta strona została skorygowana.
wdziwe a piękne. Ludy słowiańskie, poznawszy go, pokochają, jako słowo, myśl i nutę z krwi i ducha tego plemienia bratniego, które, zamieszkując
rdzeń Słowiańszczyzny, pozostawało od swej prastarei kolebki nieskażone przez wpływy niemieckie, madziarskie, tatarskie i inne, a ztąd przechowało najczystszy charakter obyczaju i zwyczajów narodowo-słowiańskich.
Jeżewo, listopad, 1891.
Zygmunt Gloger.
