Strona:PL Zygmunt Krasiński - Pisma T1.djvu/276

Ta strona została przepisana.
Pankracy.

Puszczajcie!

Chór niewidzialny.

Umarli — umarli — umarli.

Prezes.

Narody i ludzie, rozejdźcie się w milczeniu i ciemnościach. Zgorszeniście i smutni. Za winą, sąd nastąpił — nastąpiła i kara. Módlcie się i rozpamiętujcie a pokusy nie przypuszczajcie do serca, — bo wiednym ducha, grzech przeciwko Duchowi, darowanym nie jest! Idźcie! — na dzisiejszą noc, rozwiązany Zbór.

Chór niewidzialny.

Narody i ludzie, rozejdźcie się w milczeniu i ciemnościach! ...

(Koniec pozostałego rękopisu.)