Strona:PWM Regamey Konstanty 4.jpg

Musiciens Suisses oraz sekcji szwajc. MTMW, a 1964 utworzył szwajc. Radę Muzyczną i został jej przewodn. Pozostawał w bliskich kontaktach z P. Sacherem, który wielokrotnie dyrygował prawykonaniami jego utworów. 1968 ponownie odwiedził Polskę, jako gość festiwalu Warsz. Jesień. 1973 skomponował na zamówienie opery w Hamburgu drugą operę Mio, mein Mio. 1969–73 był członkiem prezydium MTMW. 1970 napisał kantatę Alfa, a 1976 koncert podwójny Lila dedykowany P. Sacherowi. 1977 zakończył pracę na uniw. we Fryburgu i w Lozannie i przeszedł na emeryturę; w tymże r. przebywał w Baranowie, gdzie pol. środowisko muz. obchodziło 70. rocznicę jego urodzin. W IX 1978 objęty prawie całkowitym paraliżem znalazł się w klinice w Lozannie. W kontynuowaniu pracy nad kantatą Visions pomagał mu kompozytor J. Balissat, któremu K. R. dyktował ten utwór. Na wózku inwalidzkim K. R. uczestniczył w uroczystym prawykonaniu Visions w katedrze w Lozannie, odnosząc swój ostatni wielki sukces artystyczny.
19 V 1983 na uniw. w Lozannie odsłonięte zostało popiersie kompozytora. 22 XI 1991 w Lozannie umarła żona K. R., archiwa kompozytora przekazane zostały do Bibliothèque Cantonale et Universitaire. 1987 w Warszawie odbyło się sympozjum ZKP poświęcone jego twórczości; staraniem Zarządu Oddz. Krakowskiego ZKP i z udziałem Pro Helvetii wiosną 1993 odbyły się w Polsce koncerty uświetniające 10. rocznicę śmierci K. R., a wiosną 1995 w Kijowie, we Lwowie i Drohobyczu. 1994 Barbara Halska założyła Ensemble Regamey, który w ramach 6. Międzynarod. Dni Muzyki Kompozytorów Krakowskich wykonał Kwintet. 2002 dla uczczenia 20. rocznicy śmierci odbyło się w Krakowie pierwsze pol. wykonanie Symfonii inkantacji.