zostawiona. Ślub dawał Komorowski, prymas, w kaplicy królewskiéj, przy pałacu saskim będącéj, dnia 14. Lipca.
Tegoż roku przybył do króla i do rzeczypospolitéj poseł tatarski z oświadczeniem przyjaźni od swego hana. Wjazd jego do Warszawy był konny. Assystowała mu chorągiew lekka przedniéj straży tatarów litewskich i dworzanie panów polskich. Za nim wlokła się jego czereda na koniach chudych, odziana ubogo w materye i sukna swego kraju. Mieli przy bokach szable i strzały z łukami. Lecz na audyencyi publicznej w senacie niemieli więcéj, jak tylko szable. Godzien wspomnienia ceremoniał, użyty z Tatarami, wchodzącymi do senatu. Oni zwyczajem tureckim nieodkrywają głów, senatorowie zaś przy królu zasiadają z odkrytemi. Żeby tedy równe uszanowanie majestatu królewskiego wydawało się na wszystkich głowach, we drzwiach izby senatorskiéj postawieni umyślnie dla tego odźwierniowie, Tatarom wchodzącym, zacząwszy od posła, zdejmowali, a niektórym sprzecznym z bojaźni ntraty, zdzierali czapki z głów, wkładając je nazad powracającym.
Z tureckimi posłami inaczej się obchodzono. Turcy zdjęcie turbanu, czyli zawoju, z głowy, wzięliby za affront. Przeto kiedy turecki poseł z swoją assystencyą wchodził do senatu, senatorowie wszyscy, za znakiem przez wielkiego marszałka danym, nakrywali głowy, i póty z nakrytemi głowami byli, póki niewyszedł.
Król serdecznie pragnął, aby za jego panowania doszedł który sejm, i tak po zerwanym jednym, składał drugi. Więc i w tym roku złożył sejm extraordynaryjny dwuniedzielny w Warszawie. Aukcya wojska, tego sejmu, jako i innych, pierwszym cbmiotem była. Lubo posłowie w izbie poselskiéj wolnemi głosami obierali z pomiędzy siebie jednego marszałkiem, to jednak obieranie było tylko czczą formalnością, czyniąca zadosyć prawu; prawdziwe obranie marszałka sejmowego działo się przez umowę dworu z magnatami, i z tym, kogo do téj godności przypuścić mieli, co robiono na kilka niedziel przed sejmem. Umówiony do laski starał się zostać posłem z któréjkolwiek ziemi téj prowincyi, na którą turnus,
