Ta strona została przepisana.
DO MIESZKAŃCA PROWINCJI.
(Rozmaite sztuczki jezuitów dla uchylenia powagi Ewangelii, soborów i papieży. Niektóre następstwa ich nauki o prawdopodobieństwie. Ich wolnomyślność odnośnie do beneficyatów, księży, zakonników i sług. Historya Jana Alby).
Paryż, 10 kwietnia 1656.
Wspomniałem ci z końcem ostatniego listu, iż dobry ojciec jezuita przyrzekł mnie oświecić, w jaki sposób ich kazuiści godzą sprzeczności między swemi mniemaniami a orzeczeniami papieży, soborów i Pisma św. Pouczył mnie istotnie o tem w ciągu następnej bytności, której oto podaję opis.
Opowiem ci wszystko dokładniej niż wprzódy, ponieważ wziąłem notatnik aby zaznaczyć cytowane ustępy; żałuję że go nie miałem pierwszym razem. Gdyby ci wszelako chodziło o cytaty przytoczone w poprzednim liście, powiadom mnie; zadowolę cię z łatwością[1].
- ↑ W pierwszem wydaniu, list piąty nie był opatrzony szczegółowymi wskaźnikami cytatów; następne wydanie Pascal uzupełnił w tym duchu.
