czona z chęcią przykładnego wysłuchania mszy, nie przeszkadza tej ostatniej: Nec obest alia prava intentio, ut aspiciendi libidinose foeminas.
Nie mniej wygodne jest to, co się znajduje u naszego światłego Turiana[1], Select. str. 2, d. 16, dub. 7: Iż można wysłuchać pół jednej mszy, a potem drugą połowę innej; a nawet można wysłuchać najpierw koniec jednej, a później początek drugiej. I, co więcej, powiem ci, iż pozwolono nawet wysłuchać dwóch połów mszy równocześnie, kiedy jeden ksiądz zaczyna mszę, podczas gdy drugi jest przy podniesieniu, ponieważ można dawać baczenie na dwie strony na raz, zaś dwie połówki mszy stanowią jedną całą: Duae medietates unam missam constituunt. Tak orzekli nasi Ojcowie Bauny, tr. 6, q. 9, str. 312; Hurtado, de Sacr., tom II, de Missa, d. 5. diff. 4; Azorius, cz. I, ks. VII, rozdz. 3, q. 3; Eskobar, tr. 1, ex. 11, n. 73, w rozdziale o przepisach słuchania mszy wedle naszego Towarzystwa. A wnioski, które stąd wyciąga, znajdziesz w tej samej książce (wydanie lyońskie z r. 1644 i 1646) w tych słowach: Z tego wyciągam wniosek, iż można wysłuchać mszy w bardzo krótkim czasie: jeżeli, naprzykład, traficie na cztery msze naraz, tak iż kiedy jedna się zaczyna, druga jest przy ewan-
- ↑ Turrian, hiszpański jezuita (1562—1635).
