Strona:Pascal - Prowincjałki.djvu/230

Ta strona została przepisana.

w niedługim czasie: tak uczą wszyscy nasi autorowie: Ita docent omnes authores. Czy będziesz wątpił o rzeczy, której uczą wszyscy nasi autorowie?
— Ale, mój Ojcze, w cóż tedy obróci się to, co O. Petau był obowiązany sam uznać w swojej przedmowie do Pokuty publicznej, str. 4: Iż święci Ojcowie, Doktorzy i Sobory głoszą jednomyślnie jako pewną prawdę, iż pokuta która przygotowuje do eucharystyi musi być prawdziwa, stała, mężna; nie zaś mdła i ospała, ani też podlegająca nawrotom i upadkom.
— Czy nie rozumiesz, odparł, że O. Petau mówi o dawnym Kościele? Ale obecnie to jest tak nie na czasie — aby się posłużyć wyrażeniem naszych Ojców — iż, wedle O. Bauny, rzecz ma się zgoła przeciwnie; patrz tr. 4, q. 15, str. 95: Niektórzy autorowie twierdzą, iż należy odmówić rozgrzeszenia tym którzy popadają często w te same grzechy, zwłaszcza jeżeli po kilkakrotnem rozgrzeszeniu nie znać żadnej poprawy; inni zaś mówią że nie. Ale jedynie prawdziwem mniemaniem jest, iż nie należy im odmawiać rozgrzeszenia. I, mimo że nie korzystają z przestróg których się im udzieliło, że nie dotrzymali przyrzeczeń odmiany życia i nie pra-